marije-tanzania.reismee.nl

First week is done!

Mambo vipi! 

Dat horen we hier vaak. Het betekent: alles cool? Als reactie zeg je dan: Poa (Ja cool). Of we worden geroepen met Wazungu wat blanke betekend. Het is dan de kunst niet te veel te reageren want anders kom je niet van ze af en verwachten ze een fooi. 

Zoals je kunt lezen bevind ik me in een hele andere wereld dan in Nederland. De afgelopen week was hectisch en lang wachten, want ja ik ben in Tanzania. Ik zal jullie een klein beetje (proberen) te vertellen hoe mijn eerste week hier was.
Op maandagochtend werden verwacht in het ziekenhuis waar we een aantal regelzaken moesten afhandelen en we kennis hebben gemaakt met onze begeleider Lucas. Lucas is een vriendelijke man die ons graag wil helpen dus dat is fijn. zowat elke keer na een zin zei hij Sawa? Na een tijdje bleek dat het dan de bedoeling is dat je Sawa terug zegt als in ik heb je begrepen. Na even met Lucas te hebben gepraat zijn we richting de campus gegaan om even te ontbijten. Hier werden we letterlijk uit gelachen omdat we ze niet begrepen en we dus te veel eten meekregen. We hebben maar betaald en zijn gaan zitten. Na een tijdje kwamen er 2 andere blanke mensen de campus op gelopen (blanke mensen zie je hier erg weinig tot bijna niet). Ze zagen ons gelijk en kwamen bij ons zitten. Het waren studenten uit Duitsland die hier al een tijdje waren. Gelijk zijn we in een groepsapp gekomen met nog meer internationale studenten hier. Dit was voor ons erg handig want we zijn de rest van de week met ze opgetrokken :D
Na een tijdje met hen te hebben gepraat zijn we weer richting ons huis gegaan om nog even te chillen, de reis had veel indruk op mij gemaakt en ik was dus erg moe. In de middag zijn Sandra en ik samen naar de central market geweest. Nou dit was me toch wat! Iedereen zat aan me en wou wat van mij. De central market is een markt met allemaal groente en fruit. De verkopers hebben allemaal een klein kleedje voor zich liggen waar hun spulletje op uitgestald liggen. En dit dan krioelend door straten en steegjes. Niet normaal! Gelukkig kwamen we al snel een student tegen die we die ochtend bij het ziekenhuis hadden ontmoet en hij heeft ons geholpen er weer uit te komen en mee genomen naar een gewone supermarkt. Na wat boodschappen zijn we lekker naar huis gegaan waar we met weer andere studenten uit Duitsland hebben gegeten die hier ook verblijven. Super fijn!

Dinsdag hoorden we dat het hoofd van financiën overleden was. Dit was een non die hier bij ons op het terrein verblijft. Gelijk dezelfde ochtend werden er hier allemaal tenten opgezet met allemaal stoelen erbij. De nonnen die hier waren hebben deze dag veel gezongen, gehuild en gebeden. Alles was best bijzonder om te zien. Lucas had ons gezegd de hele dag thuis te blijven en beschikbaar te blijven dus dit deden we op de lunch na. Hiervoor zijn we samen met de andere studenten via de short cut naar het centrum gelopen. Nou een short cut dat was het hoor! Dwars door een sloppenwijk de heuvel af. Wat een armoede was hier, had best medelijden met al die mensen en kindjes daar. De kindjes lopen steeds achter ons aan en zeggen dan: How are you? En rennen weer giebelend weg. Super schattig. Na een wirwar van straatjes kwamen we aan bij een hindoe temple. Midden in de grote zaal stonden drie tafels waar we zijn gaan zitten waarna er super lekker maar super pittig eten werd geserveerd. Er zijn hier nog veel Indische invloeden dus veel Indisch eten, echt super lekker. Na het eten hebben we een Dala Dala terug genomen. Dit zijn hele kleine busjes die ze zo vol mogelijk stoppen, ze hebben allemaal een vast route dus je moet goed kijken welke Dala Dala je neemt. Voor 400 shilling (€0,15) mag je mee. Hierna hebben we verder niet meer zoveel gedaan en was het plan om vroeg te gaan slapen.
Dit werd hem helaas niet, want rond 21:00 uur begon er een koor met zingen in de tuin waar alles klaar stond voor de begrafenis. Dit hebben ze de gehele nacht gedaan... om 01:00 was ik er zo klaar mee dat ik even uit bed ben gegaan om te kijken, wat een hele opgave is vanwege de klamboe om mijn bed. Er was een groot koor aan het zingen en dansen onder de tenten. Uiteindelijk heb ik maar oordopje in gedaan waarna ik nog redelijk heb kunnen slapen. 

Op woensdagochtend om 7:00 uur startte de begrafenis echt. Het leek wel of heel Mwanza hier was voor de begrafenis zo druk. Een tijdje heb ik even staan kijken naar het bijzondere spektakel, want dat was het zeker. Lucas had ons echter gevraagd naar het ziekenhuis te komen, maar we vonden het niet respectvol om langs de begrafenis te lopen dus hebben we gewacht tot deze klaar was. Rond 9:00 uur vertrok iedereen dus zijn wij naar het ziekenhuis gelopen. Hier werden we voorgesteld aan een andere assistente van het hoofd Nursing. Zij heeft ons een aantal vragen gesteld wat betreft interesses voor de komende periode. Hierna heeft ze ons naar de AICU (IC afdeling) gebracht waar we de volgende dag mochten beginnen, spannend!
In de avond waren we uitgenodigd voor een BBQ bij een hostel van een Zwitserse vrouw en haar Tanzaniaanse man. Hier hebben we een super gezellig avond beleefd. 

De volgende dag moesten we ons om 7:30 melden in het ziekenhuis om met onze eerste dag in het ziekenhuis te beginnen. Met gezonde spanning liep ik in mijn zuster pak richting het ziekenhuis. Benieuwd naar wat ik allemaal zou aantreffen.
Nou dit was me de dag wel, wat heb ik veel dingen gezien die n Nederland echt niet zouden kunnen. De zusters hier lopen continu met hun telefoon in hun hand en worden ze gebeld lopen ze gewoon bij hun patiënt weg. Hygiëne is hier nog ver te zoeken, op een gegeven moment liep er gewoon een kakkerlak bij een patiënt door het bed! Er lag ook een klein jongetje op de afdeling, hij had zo'n honger maar kreeg niks te eten. Hij heeft de hele afdeling wel een half uur lang bij elkaar geschreeuwd totdat hij toch wat te eten kreeg. Iedereen vond dit erg grappig.
Alle mannen hebben me wel gevraagd hoe oud ik ben, en of ik getrouwd ben. Als ik ze mijn leeftijd dan vertel en zeg dat ik niet getrouwd ben dan vinden ze dit maar raar en zeggen gelijk dat zij wel met me willen trouwen. Elke keer zeg ik dan maar dat ik een vriend thuis heb zitten die op mij wacht... Meer vertel ik ze maar niet ;)
Deze avond was één van de andere studenten jarig en waren we uitgenodigd voor een beachparty. Hier hebben we weer veel nieuwe mensen ontmoet en een super gezellig feestje gehad. 

Vrijdag zijn we heerlijk een dagje naar een hotel met zwembad gegaan waar we lekker de hele dag hebben gerelaxt.
Dit hotel had een schitterend uitzicht op lake Victoria. Hier heb ik even een tijdje van staan genieten. 

Gisteren kwamen Daan en Niels aan, zij doen net als mij hier een stage vanuit de Hanze. We zijn in totaal straks met zijn 5en, maandag komt Robine nog aan. We hebben ze eerste meegenomen naar het ziekenhuis om hen hier een korte rondleiding gegeven. Vervolgens hebben we chipsy mayaya gegeten, dit is een soort omelet met patat, beetje vreemd maar wel lekker. Hierna hebben we hun de stad laten zien. Onder andere ook weer de markt waar we maandag ook zijn geweest. Gisteren was het er een stuk rustiger en voelde ik mij veiliger omdat we twee mannen bij ons hadden. Toen ik op een gegeven moment achteraan liep raakten al die andere mannen mij toch steeds weer aan, ben toen gauw in het midden gaan lopen waarna het weer oké was. We hebben dit keer goed wat groente en fruit ingeslagen waarna we thuis heerlijk hebben gekookt. 

Vandaag weer een dagje naar een hotel met zwembad. Deze had een nog mooier uitzicht over het meer. Nu zelfs vanaf mijn luie strand bedje. Dit was weer een heerlijk rustig dagje, ben weer helemaal opgeladen voor komende week, morgen kan ik er weer vol tegenaan in het ziekenhuis! 

Wat een verhaal heb ik er weer van gemaakt, ik kan gewoon ook geen keuze maken, beleef hier zoveel. Veel plezier met lezen en jullie lezen vast snel weer meer! ;) 




Reacties

Reacties

Heit

Prachtig dit te lezen

Willemien

Top! Marije!

Wilma

Zo te lezen heb je dus ook wel wat vrije tijd ..
Zwaar om honger te zien bij patiëntjes..

Willie

Marije wat leuk om je zo te volgen ! Wat zul jij een levenservaring opdoen. Veel succes !

Floor

Super gaaf Marije! Ontzettend leuk je verhalen te lezen. Geniet, geniet, geniet!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!